Ons vast ritueel; elke zondag; met z'n tweeen. Zij laat het bad vollopen; schuim er in en boekenstandaard er over. Boek erop, kaarsje aan en zij er in.
Ik kom aan de andere kant erbij zitten; met 2 verse bakken koffie, mijn radiootje (ovt vpro) en een cryptogram waar meestal niks van komt.
Verderop luiden de kerkklokken; het is oneindig aangenaam vredig.
Zo communiceren we langdurig zonder veel te zeggen.
Dat ritueel van "ons tweetjes" is opgeschort.
Ze steekt ze nu in haar eentje alle twee in bad.
Voor mij is er geen ruimte; ik mag ze na afloop allebei drogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten