1919

Elke zondag om 21.05 uur. Ned 2. De VPRO met: "in Europa".
Geert Mak, onze nationale geschiedenisleraar, vertelt.
Wat er de afgelopen eeuw zo'n beetje is gebeurd. De 1-ste WO, de beurskrach, de 2-de WO, etc.
Moe was erbij.

Moe, toen jij 10 jaar was, hadden jullie toen een elektrische hanglamp in de kamer, een koelkast, een geyser, een gasfornuis, een afwasmachine, een fiets, een auto, een telefoon, een krant, een radio, een tv.
Maar nog geen laptop zeker he.
(Opdracht: vergroot de foto en zoek wat er toen al wel bestond)

Hoe volgde jij toen eigenlijk het (oude) nieuws dat Geert ons nu vertelt.
Negenentachtig, da's een eind. Jij hebt het meegemaakt. Dus vertel.
Ook over jouw historische daad op 4 augustus 1943. Voor mij van levensbelang. Bedankt en ...

Gefeliciteerd.

Groen&Geel

Is het geen scheetje ??

Hij

Hij melde zich om 09.30 in zijn politie-shirt. Een half uur later stond heel zijn hebben en houwen in de kamer.

Thiemo.

Zijn moeder al naar Dordrecht, zijn vader door naar Den Haag. En vanavond hebben ze samen nog ergens in Breukelen een frietje te goed.

Vandaag heeft hij zijn 2 tantes en zijn oom van vaders kant gezien. En de hele dag zijn pensioen-grootjes. Wat wil je nog meer als kleinzoon.

Even na middernacht werd hij al weer opgehaald. Tot gauw, knikte hij vastberaden bij het weggaan.
Wij hebben wat met ons drieeën.

Cocon

De vlinder heeft haar

cocon afgeworpen.

Nu even niet

Lekker (te ?) warm aangekleed zit ze aan de telefoon. Zus Ali met het laatste nieuws over zus Janny. Beetje hoopvol misschien maar toch vooral ook zorgelijk.

Vóór haar een kussentje om op te steunen en de snotlap. Ook de afstandsbediening ligt binnen handbereik. Ondertussen komen enkele foto's op haar laptop voorbij.

Binnenkort is ze jarig; de 23-ste om precies te zijn. Dan wordt ze 89.

Ze heeft er veel zin in om 89 te worden maar ze heeft weinig zin in een verjaardagsfeestje.

Haar hoofd staat er niet naar en ze voelt zich niet lekker. Een verkoudheid en/of een griepje. De situatie van zus Janny. Zoon Rien, die dan met zijn gezin (zangkoor) weg is.

Dit jaar slaat ze liever over. Ze hoopt volgend jaar, op haar 90-ste, flink uit te pakken. Maar nu even niet.

Paraderen

De laatste voetwassing; de teentjes nog even naspelend met het washandje.
Daarna de laatste inwrijving.
De bovenbenen met ontvettend alcohol omdat daar de braise nog overheen gaat. De onderbenen met een handcreme dat verder geen enkel nut heeft. Maar wel een lekker gevoel, zegt ze, en dat is ook zinvol, zegt ze.

Het teiltje kan weg; het is te gammel voor een andere functie; op zolder werden daarin de overgebleven knijpers in bewaard maar ik kwam er meestal te kort.

De pleister er definitief af; die bestond uit twee delen; de huisarts had geen grotere.
De wond is prachtig genezen. In gedachte zie ik haar weer verleidelijk op het strand langs de waterlijn paraderen (heupwiegen).

5 januari 1981

Er is er een jarig hoera, hoera.
Dat kan je wel zien, dat is zij.
Gewoon de enige die iets uit te pakken heeft.

Overigens had zij zelf ook nogal uitgepakt met 4 taarten waarvan 2 zelfgebakken.
En zelfgemaakte lasagna en /of mozarella.
Met een toetje en koffie als afsluiting.
Vandaag werd ze 27. Een leeftijd om jaloers op te zijn.

Visite

Zij moest voor haar werk naar Dordrecht en hij voor zijn zorg naar Utrecht. Dus weer een feestdag voor Thiemo; op naar zijn oma en opa.

Het liefst zit hij kirrend aan haar voeten terwijl opa ondertussen de witte was ophangt en de bonte aan zet.

Een enkele keer traint hij zijn longetjes en stembanden; dan wordt opa geroepen om de melk te warmen als hartelijke woordjes niet meer helpen.

Uiteindelijk kwam zijn vader hem aan het eind van de dag toch nog ophalen; wat Thiemo daarvan denkt wordt hem niet gevraagd.

Je ziet opoe overigens met één stok; de andere hand heeft ze nodig voor een goed glas of een kop koffie of in dit geval voor een duidelijk discussie.

Zo wordt dus aan de essentie van mijn bestaan als liefdevolle verzorgende partner, flink getornd.

Nog maar 5 nachtjes.

Zoekplaatje

Vóór "dag en dauw". Telefoon.
Martijn was niet lekker en Annelies moest naar haar werk. Of we willen oppassen.
Tuurlijk.
Vanuit een zalig warm bed door de ijzige kou naar Zevenhuizen duurt 52 minuten.
Daar is de overdracht: .....eten en daarna kan hij in de box.....

In onze tijd was een box een enorme ruimte waar je als baby nog echt in kon rond- woelen /draaien / kruipen.
Tegenwoordig is die hele oppervlakte volgebouwd en hoe rijker je ouders, hoe minder leefruimte er voor jou als kind overblijft.

(Voor alle duidelijkheid: die stok rechts is niet van Thiemo maar van zijn oma).