De steen.

Hij is (terug)geplaatst. De steen.

Nu met twee namen.

Na bijna 29 jaar opnieuw samen.

Nu niet meer voor het leven,

maar ditmaal tot in eeuwigheid.

381.674

Daar staat die zoals die daar ruim 9 jaar heeft gestaan. Op Google Earth staat hij nog steeds te pronken.

Hij is aan zijn eind. Niet vanwege zijn leeftijd maar door zijn onvoorstelbare hoeveelheid werk. Elk jaar ruimschoots de wereld rond.

Vooral de laatste 6 maanden is hij mij voortreffelijk van dienst geweest.
Na krek 381.674 kilometers heb ik hem moeten achterlaten.

Omdat het een diesel is, krijgt hij nog een tweede leven in Afrika, zei de opkoper troostend.
Wat zal ik de afgelopen jaren zo'n beetje aan diesel hebben uitgegeven ?

Moederdag

Normaal zou het vandaag Moederdag zijn. De hele vakantie in geuren en kleuren in haar bereidwillige bijna dove oren.

Foto's van de eindeloze grintwoestijn, de Ghan, de Uluru, de platymus, de gouden stranden.

En natuurlijk de medailles van Martijn. Ze zou er intens gelukkig mee zijn.

Maar dat is voorbij. Vandaag is het vuile kleren, binnengekomen rekeningen, de nodige boodschappen bij AH en misschien nog de kapper.

Misschien dat een papieren verslag van de vakantie nog naar haar kan. Versturen per vliegertouw hoog naar de hemel.

Op mijn leeftijd weet je dat mail via deze lijn tegenwoordig niet meer aankomt. Maar zodra ik op de ijsbaan van Ouwerkerk sta, ga ik het stiekum toch proberen.

Heel misschien .....

Annemarie 10

Hallo allemaal,

Vanmorgen om 7 .00 uur heeft Judith ons opgehaald. Het was een vermoeiende reis, maar we voelen ons erg dankbaar, dat we dit allemaal hebben meegemaakt. Het was een fantastische rondreis, het was nog grootser om mee te maken dat onze Martijn met zoveel anderen zo enthousiast sportieve prestaties leveren!!!!
De reis was voor ons dus ook dubbel en dwars goud waard.

Het was ook heel leuk om deze weblog bij te houden; natuurlijk had dat veel uitgebreider gekund, maar ik hoop ook in levende lijve nog veel te mogen vertellen over ons avontuur in Australie. De reacties die we onderweg hebben gekregen op de blog waren ook leuk om te lezen, aan de andere kant van de wereld heb je dan toch ook nog een beetje contact met elkaar.
Van Martijn kreeg ik net een SMS dat ze nu een kangoeroe in het wild heben gezien, een koala geaaid hebben en met hun camper kamperen aan een oever met uitzicht op de pelikanen. Is dat relaxen ??

Nou mensen, ik ben nu voorlopig uitgeblogd en hoop mijn verhalen weer bij jullie persoonlijk te kunnen vertelen.

Liefs en groetjes ook van Henk.