wat frisjes

Zullen we een eindje gaan fietsen, vroeg ze. Ik was net bezig met het tekenen van een plattegrond van de gang. Ik had daarnet kleding gekocht en moest straks op visiste. Eventjes vrij.
Nee, ik heb geen tijd.
Toen hoorde ik de stem van mijn huisarts
.... en van mijn longarts.
30 minuten per dag.

Het werd een lekker fris tochtje.

Nachtegaaltje

Daar staat ze. Een éénmalig en minimaal herkennings-knikje naar mij maar verder volledig geconcentreerd op bladmuziek en dirigent.

De longen vol lucht in aanloop naar een sterk aanzwellend slotakkoord of een zachte stervende zwaan.

Die stem; ik herken haar moeiteloos tussen alle andere stemmen; zo warm, zo zuiver, zo van ingehouden schoonheid.

Mijn eigen nachtegaaltje.

Dat ik daar mee mag samen wonen.

Lang zal die ...

Gisteren werd mijn zwager 74. Vast ritueel.
Zodra het een beetje schemert maakt hij een vreugdevuur voor zichzelf.
En stuurt hij iedereen naar buiten.
In die bittere kou mogen we hem dan toezingen.
Zelf sluipt hij na het eerste lied al weer naar binnen. Wat wil je, 74 hé. Door het raam zie je hem bij de warme kachel zitten.

De ongelukkigen buiten trotseren de snijdende wind met een glaasje Glühwijn.
Anderhalf uur en 28 smartlappen lang.
Tot ook zij weer naar binnen mogen.

Groot slem

Moest vandaag mee.
Bridgen.
Raar brabbeltaaltje. Iets met punten en geheime codes.
Door bij de start 2 klaver te roepen schep je grote verwachtingen.
En met 2 harten op 1 sans zeg je dat je schoppen hebt. Samuel Stayman schijnt in 1945 daarvan de uitvinder te zijn geweest.
Serieus op schrift gestelde potjeslatijn. Geen touw aan vast te knopen .

Vol medelij knikken de vogels in het raamkozijn mij bemoedigend toe.

40 x 365 x 3,65 =

Gisteren een longfunctie gedaan.
"Rookt U", vroeg de assistent.
"Nee", antwoorde ik trots maar de assistent keek daar niet van op; welke idioot rookt er tegenwoordig nog.
"Vroeger wel gerookt", zeurde hij door. "Ja", antwoorde ik timide.
"Hoe lang en hoe vaak".
Ik moest met de billen bloot. "40 jaar 1 pakje per dag" (á raison van € 3,65 p.p. dacht ik erbij).
COPD niveau 2 was de uitslag.
Thuis rekende ik uit hoeveel ik voor die COPD heb betaald. Had ik beter in Fortis kunnen beleggen.

"Als je niveau 2 weet vast te houden, kan je nog jaren met Thiemo wandelen en fietsen" zei mijn zoon, ervaringsdeskundige bij uitstek.

Beleggen in stenen

Elke week kochten we maar een paar steentjes. Ze waren nogal duur voor één kind.
Maar met het tweede kind werd het halve prijs. En door de derde zelfs bijna goedkoop.

Vanaf zolder eerst voorspoelen in een heet bad en dan de vaatmachine in.
Nu liggen ze geduldig te drogen, wachtend op kleine handjes.

Een kapitaal aan steentjes, mannetjes en bootjes.
Dat heet: beleggen op langer termijn.

Verjaren

Gisteren naar Middelburg.
Natuurlijk via Ouwerkerk; de ijsbaan lag al onder water; klaar om een echte IJsbaan te worden.

Mijn schoonzus; ook een Aller-Heiligen-kindje.
Werd 58. Nog een jonge meid dus.
Kusje, kadootje.
Heerlijke Chili con Carne gegeten.
Na 326,8 km weer thuis.

Merkeldag

Vandaag is het Allerheiligen.
Dus is mijn broertje jarig.
Altijd op Merkeldag.
Vandaag 60 geworden.

Vroeger de knapste thuis en vooral
altijd moeders mooiste geweest.
Is ie nog steeds.
Maar op de foto wil hij niet meer
tenminste....
niet herkenbaar.