Panda Pi

Er is nog heel veel te vertellen en te laten zien; het chinese schaken, de Houton's (speciaal voor toeristen in stand gehouden stokoude wooncentra's), de levendige parken tijdens de weekeinden, het Plein van de Hemelse Vrede, de thee-ceremonie.
Maar ja, het leven moet weer worden opgepakt.
Ikzelf wordt over 8 maanden alweer naar de vrouwtjes gebracht. Vorig jaar had ik die ellende ook al.

Gelukkig had ze toen wel lekkere verse bamboe. Met een wijfie lekker smullen oké maar verder geen polonaise aan mijn kop.
En jullie: een dikke kus van me.

VierWielAandrijving

Het verkeer in China is theoretisch goed geregeld maar er is nauwelijks toezicht. Dus geldt vooral het recht van de sterksten en dat vindt ieder-een gewoon en het gaat "altijd" goed.
De laatste dag hebben we een fiets gehuurd en Peking rondgereden. Onze chinese gids kon eigenlijk niet fietsen; hij fietste zo langzaam dat je bijna omviel.
Onderweg maakt ik volkomen per ongeluk een pracht van een foto. Hardstikke onscherp maar toch....

Annemarie passeert hier een chinees op een vierwieler met handaandrijving

De Muur 3

... maar dan gaat het hard en steil naar beneden; 196 traptreden zonder onderbreking. Hier zijn de treden onvoorstelbaar ongelijk. Soms een halve tegel maar soms ook 4 tegels hoog. Elke afstap dreunt dan door je knieën. Hier zie je Annemarie dwars de trap afgaan (enkel klik op de foto en daarna nog eens.

Onderaan krijg je 5 meter loopruimte, 5 treden omlaag, 25 meter lopen, 3 treden omlaag, 50 meter lopen, 21 treden omhoog (!). Dat had je niet verwacht maar het wordt nog gekker; na 3 meter lopen weer 23 treden omhoog, 15 meter vlak, 27 treden omhoog, 5 meter lopen, 52 treden omhoog, 5 meter vlak, 32 treden omhoog, 5 meter vlak, 8 treden omhoog, 10 meter lopen, 5 treden omhoog en aansluitend 41 treden dalen. Je blijkt door een dal te zijn gegaan (letterlijk).

Na 5 meter vlak en 5 treden omlaag is het nog 600 meter voordat je weer bij de bus bent.
Mijn reisgenoten moeten nu in staat zijn om het aantal op- en neerwaartse treden uit te rekenen en de totale looplengte. Voor de juiste inzending is een hoofprijs beschikbaar.

De Muur 2

... dan krijg je 10 meter "vlak". Even bijkomen en moed verzamelen. Het kan nu niet meer zo ver zijn en ja hoor, na nog eens 157 (!) treden hoger zit je eindelijk op De Muur. Een plateau van 5 meter lang.
Een gedenkwaardig moment; dat moet op de foto.

Rechtsaf verder de muur rond. Eerst 51 treden omlaag, 10 meter plat, 32 treden omlaag, 15 meter plat, 19 treden omhoog, 5 meter plat, 5 treden omlaag, 10 meter plat. De muur golft met de glooing van de berg.
Na 104 (!) treden omlaag krijg je 150 meter "vlak", nog eens 42 treden lager volgt 75 meter vlak, na 3 treden lager 125 meter, na 2 treden lager 60 meter. Ondanks al dat trappenlopen heb je toch het gevoel, dat je op de muur "wandelt".
Dan 54 treden lager, 5 meter vlak, nog eens 72 treden lager 125 meter vlak, 5 treden lager, 5 meter vlak, 26 treden lager 5 meter vlak.
Je bent duidelijk aan het dalen en optimistisch omdat het een stuk makkelijker gaat dan klimmen.
Maar dan ....

De Muur 1

(dubbelklik op de foto).
Vanaf het parkeerterrein Juyongguan is het 150 meter lopen en dan kom je bij de eerste traptrede die je omhoog voert naar de Muur.
Je begint met 58 treden omhoog gevolgd door 45 treden omlaag. Dat is een regelrechte tegenvaller; het schiet zo niet echt op.
Na 32 treden omhoog en 5 omlaag krijg je 35 meter "vals plat". Nog eens 68 treden hoger heb je een nis om vandaar even te kijken hoe ver je nog moet. Gelukkig zitten er veel bochten in de trap zodat je het niet kunt overzien en dus hoopvol kunt blijven.
Maar nu blijkt het echte werk pas te beginnen.

Hier is Annemarie bezig om de volgende 288 (!) treden naar boven klauteren.
...en dan ben je er nog niet...

Verworpenen

Op een reis als de onze moet de groep vaak via een plaatselijke vaardigheid naar de plaatselijke winkel. Vandaag stond handwerken op het rooster en er waren borduurkleedjes te koop. Dikwijls heb je dan na 2 dagen al iets kwetsbaars in je koffer waar je, als je eenmaal thuis bent, ook niet weet wat je er mee moet. Ik heb er een bloedhekel aan. Meestal weet ik te ontsnappen.

Op die dag ontmoette ik hem; de plaatselijke dorpsgek. We liepen samen op. Hij onvast te been en volop pratend waarop ik hem tijdens zijn ademtocht in het nederlands van repliek gaf. Toen begon hij te zingen; "..... ontwaakt verworpenen der aarde ...".

We deden het twee-stemmig en twee-talig.

Leger

De soldaten Li en Wee en generaal Wang had ik voor het laatst gezien in Assen (juli 2008). Nu stonden ze weer dienstbaar in het gelid tussen hun maten in Xian.

Er werken 6 chinezen dagelijks aan het bij elkaar p(l)akken van de blootgelegde scherven. Ik schat, dat ze daar over 150 jaar mee klaar zijn want er ligt nog heel veel meer onder de grond dan er is blootgelegd.
Olivetti heeft aangeboden om samen een “scherven-herkenner” te ontwikkelen maar zolang de toeristen hun euro’s en dollars toch wel laten rollen, hebben de chinezen geen haast.

Indrukwekkend. (zowel dat terracottaleger als die chinese handelsgeest)

Pinda, Pinda, ....

In onze hotels en restaurants waren ze prima in orde maar je deed er van alles aan om onderweg maar niet te hoeven. Eén keer kon ik het echt niet meer houden; Manmoedig stapte ik van de bus in de Heren. Deuren ontbraken. Ik zag 3 chinezen op een rij, diep gehurkt, de armen ver naar voren om het evenwicht te bewaren en een papiertje in hun hand.
Ik had er graag een foto van genomen.

Het vierde kanaal was nog vrij. Ook zonder deur. Ik maakte daar een foto van (je ziet de punten van mijn schoenen) en kneep de billen dicht. Mijn gevecht met olie en uien blijft intern
Wat daar ligt is dus niet van mij.

pampervrij

Dit chinese jongetje is nog niet zindelijk. Daarom draagt hij handige aangepaste kleding. Kan je zo in de winkel kopen. Ook voor meisjes.



Wij hadden graag zo'n broekje gekocht voor ons kleinkind maar we denken dat zijn ouders daar te preuts voor zijn.

Horloge

Nee, ik kan niet wisselen, zei de straatverkoper en hij gaf het briefje van 100 terug. Heeft u het niet kleiner. Gelukkig had ze nog een 50-je. Het horloge kostte 20 en hij had 30 terug.

Met een liefdevol gebaar kreeg ik dat horloge als kadootje. De schat.

Na een kwartiertje bleek het horloge niet meer te lopen maar ach; 20 yuan is maar 2 euro. En het gaat om het gebaar.

's Avonds bleken de 30 yuan wisselgeld, waardeloze russische roebels te zijn. Nog later op de avond bleek het teruggegeven honderdje te zijn omgeruild voor een waardeloos Thailands honderdje.

Die verkoper had een topdag van 15 euro en wij een leerzame ervaring.

Boedha-buik

Verreweg de meeste touristen in China zijn chinesen. Een blanke europeaan is nog een relatieve uitzondering.

Dit vrolijke jongentje kijkt vol verbazing naar mijn lengte en mijn baard. Even later zal hij mijn dikke buik bevoelen. Hij kan niet geloven dat er zulke mensen in het echt bestaan. Hij kletst van alles en ik geef hem uitgebreid antwoord. We verstaan elkaar voor geen meter maar hebben samen dikke pret. Ook zijn oma heeft schik. Bij ons afscheid geven we elkaar een kus op de wang.

Je baard prikkelt, hoor ik hem in vloeiend chinees zeggen.

Google

Henk en Annemarie zijn al een tijdje in China. Helaas kunnen ze er niet bloggen. Althans dat doen ze mij in een spaarzaam SMS-je geloven. Ze hebben het goed naar het zin. Leuke groep, veel indrukwekkende dingen te zien en vooral veel Chinees eten. Over een paar weken komen ze het weer zelf allemaal vertellen. Martijn.

We hebben het echt geprobeerd maar in China hebben hebben ze alleen een Hongkong-variant van Google. En daardoor konden wij niet bloggen. Volgens onze chinese gids was Google-Amerika bezig om China te infiltreren met virussen en spam en bovendien aan het hacken van vertrouwelijke sites van de overheid en op zoek naar militaire gegevens. Terecht dus dat Google-Amerika er is uitgegooid. Ja toch, niet dan ? Henk.