Vrouwenkwaal ?

Volgens mij heb je een blaasontsteking; daar moet je mee naar de dokter.
Dat is toch een vrouwenkwaal, tante.
Dat zeggen ze ja; je moeder had het vaker maar jouw ome Cor ook. En ze voegde er wat lugubere ervaringen aan toe.
Ik kijk het dit weekend nog even aan tante, zei ik stellig.
Van het huis van mijn tante Alie in den Haag terug naar Utrecht heb ik twee keer een noodstop moeten maken om een minuscuul plasje te lozen.
En het deed pijn.
Thuis ging dat door; om het kwartier een plasje van niks en een schrijnend pijntje.
Zou mijn ouwe tantetje gelijk hebben.

Die dag, vrijdagmiddag, om half vijf melde ik mij bij mijn huisarts. Ik kon komen en ja, ik heb een blaasontsteking en kreeg een antibioticum.
Sinds vandaag, zondag, heb ik weer een beetje rust; minder frequent en minder pijnlijk.

Ik zal de levenservaring van mijn oude tante voortaan altijd eerbiedigen. Zonder haar had ik een heel beroerd weekend gehad.

Proletarisch

Wat wil je op je boterham. Chocopasta, opa
Dat heb ik niet; wel muisjes. OK
Thiemo, kom je even je boterham halen
Thiemo, waar zit je. Thiemo
Ik doorzoek de kamer, de bekende verstop-plekken. Geen Thiemo
Ik doorzoek het hele huis en blijf roepen maar geen Thiemo

Dan blijkt de deur naar buiten open te staan
Hij zal ‘m toch niet gesmeerd zijn. Stom kleinkind. Dat wordt zoeken.

De buurman meldt zich; hij is ervaringsdeskundige
We gaan linksaf richting winkelstraat.
Vlak voor de hoek komt Thiemo aanrennen.
Met een brede grijns op zijn gezicht. En een nog grotere pot choco in zijn handen. Duidelijk van AppieHappie
Proletarisch winkelen heet dat.

Wat kinderen tegenwoording van hun ouders niet allemaal meekrijgen in de opvoeding

Schoonbroer Freek

Gisteravond stapte Freek uit het leven.
Met de poes aan zijn voeteneinde en zijn gezin rondom zijn bed. Een kamer vol vrede en berusting.

Freek begon ooit als mijn zwager maar bij het stijgen der jaren werd hij mijn schoonbroer.
Hoe meer ik aan de fijne momenten denk, die ik met hem mocht hebben, des te heftiger springen de tranen in mijn ogen.

Dat laat ik dan maar gebeuren.

Tsjakka

Een nieuwe oppasronde in het vooruitzicht !!

Bijbel

Dit is ‘m. De trouwbijbel van mijn opa en oma van der Woude. Bijna 5 kilo zwaar. Met de toongezette Psalmen en de liturgische Gebeden. Ruim 1600 bladzijden inclusief een tiental bijbelse kleurplaten.
Zeer fors formaat (33x26x8). Gedrukt door Sijthoff te Leiden.
Op het voorblad een Menora (zie Exodus 25 vers 31) en een verwijzing naar Efeze 6 vers 17.
Deze bijbel is zo’n 100 – 125 jaar oud hetgeen blijkt uit de ingeschreven huwelijks-datum (10 april 1918).
Ook al hun kinderen staan ingeschreven evenals 1 overleden kind en het huwelijk van 2 kinderen

Deze bijbel is jaren geleden naar Canada geëmigreerd maar volgens “de Canadezen” hoort de bijbel bij het oudste kind van het oudste kind van Opa en Oma van der Woude.

Ik ben het daarmee eens.

Neusharen

Hoe wilt u het hebben, vroeg mijn Marokkaanse kapper in zo goed mogelijk Nederlands. Alleen met de tondeuse; aan de zijkanten 1 mm en bovenop 1,5 mm. Een collega-kapper vertaalde het. Vaardig schoof hij zijn scheerapparaat heen en weer en raakte ik ruim 3 cm haarlengtes kwijt.
Met een kleinere tondeuse scheerde hij rond en in mijn oor.
Uw baard ook, vroeg hij, maar dat doe ik liever zelf. Het is mijn schoonheidskenmerk.
Wel mocht hij mijn snor recht op de lip afknippen.
Ook gaf ik hem toestemming om mijn wenkbrauwen bij te punten.
Mag uw neus ook; ruimhartig ging ik akkoord en hij knipte met een minuscuul maar zeer scherp schaartje wat neusharen.
Dat is 10 euro zei hij (scheren is goedkoper dan knippen). Ik gaf € 2 fooi.
Wie het breed heeft …

ZKH

ZKH kleinzoon Thiemo was maandag jarig. 4 jaar dus vanaf nu basis-school gerechtigd.
Hij kreeg een nieuwe fiets; maatje 16 inch; was ie hoognodig aan toe.
Nu is ie wel ruim behuisd maar ook dat is niet onbegrensd. Dus:
Voor wie wat zoekt, hou Marktplaats in de gaten

Camping

Ik mag er graag staan. Op de camping van mijn ouders. Waar mjn kinderen hebben leren fietsen en vissen.
Als het stil was zag je vroeger heel af en toe een verdwaald konijntje huppelen. Schattig.
Afgelopen keer moest ik aan een groepje konijnen vragen of ik mijn caravan daar mocht zetten.
In 't gras zie je het niet zo goed maar op een open stukje stukje zie je de knikkers.
En als het regent wordt het glad; ook het gras.

Is er dan niemand die konijnenbout lust ?

Pang-pang

Als kind speelden we daar vaak mee; het pistool van mijn vader. Hij had ook nog een kleinere zwarte maar die zat vast aan de riem van zijn politie-uniform. Pas geleden vroeg ik aan het legermuseum.nl naar de merknaam.
Hun antwoord van Drs. Mathieu Willemsen, conservator vuurwapens:
"Het pistool op de foto is een Duits sein- of lichtpistool uit de Tweede Wereldoorlog. Ze zijn in grote getale gemaakt door diverse vervaardigers. Welke uw pistool heeft gemaakt, is niet te zeggen aan de hand van deze foto. Het pistool is vrijgesteld voor de wet dus heeft u voor het bezit ervan geen vergunning nodig. In onze collectie hebben we een aantal goede exemplaren van dit type wapen. Gezien de herkomst, Schouwen-Duiveland, zou het pistool mogelijk wel interessant kunnen zijn voor het Zeeuwse museum Infatuate".
Het is aan de huidige eigenaar, broer Rien, of hij dat doet.

Ik blijf verder toch zitten met de vraag hoe mijn vader aan dat seinpistool kwam en waarvoor hij dat heeft gebruikt. Maar ja, als kind komt die vraag niet bij je op, als volwassene heb je het daarvoor veel te druk en als pensionares ben je te laat.

De Hoofdprijs

We gingen naar Zweden om onze zoon te supporten en daarvan dagelijks verslag te doen. Dat laatste is dus niet gelukt.
De samenvatting: hij tenniste als een vaatdoek maar hij liep de 100, 200 en 400 meter als een hinde.
Voor een objectief en vakkundig verslag zie: http://oudeman.blogspot.com
De spelen zijn primair een ode aan donoren en elke sporter heeft feitelijk de hoofdprijs al gekregen.
Bij de Gothenburg Cathedral werd, na een emotionele dankbijeenkomst, een gedenksteen gelegd.
Over 2 jaar zijn de spelen in Durban Zuid-Afrika.

Livsloppet

Eén van de eerste sport-activiteiten was de Livsloppet oftewel de Levensloop. 5 km hardlopen voor wie dat kan of wandelen achter de kinderenwagen of schuifelen met de wandelstok. Het is een eerbetoon aan hen, die zelf een orgaan hebben afgestaan en aan hen, die ingestemd hebben met het uitnemen van de geschikte organen van hun zojuist overleden dierbare.
Die Levensloop is dus vol emotie.

Op de foto een typisch Zweeds lijkende sportster. Wat langer dan gemiddeld, blonde haren in een staartje en blauwe ogen.
Thiemo doorbrak de vergissing.
Toppie-toppie mamma, riep hij.

Göteborg

Inmiddels zijn alle nederlandse sporters wel zo'n beetje binnen. We zijn (voor elkaar) herkenbaar aan het vele en felle oranje.
Het nederlandse team bestaat uit 6 harten, 8 levers, 9 (paar) longen, 33 nieren en 4 stamcellen.
Zij nemen het op tegen de rest van de wereld tijdens de World-Transplant-Games.
Morgen is de openingsceremonie en zondag halen we de toeters uit de kast.

Panda Pi

Er is nog heel veel te vertellen en te laten zien; het chinese schaken, de Houton's (speciaal voor toeristen in stand gehouden stokoude wooncentra's), de levendige parken tijdens de weekeinden, het Plein van de Hemelse Vrede, de thee-ceremonie.
Maar ja, het leven moet weer worden opgepakt.
Ikzelf wordt over 8 maanden alweer naar de vrouwtjes gebracht. Vorig jaar had ik die ellende ook al.

Gelukkig had ze toen wel lekkere verse bamboe. Met een wijfie lekker smullen oké maar verder geen polonaise aan mijn kop.
En jullie: een dikke kus van me.

VierWielAandrijving

Het verkeer in China is theoretisch goed geregeld maar er is nauwelijks toezicht. Dus geldt vooral het recht van de sterksten en dat vindt ieder-een gewoon en het gaat "altijd" goed.
De laatste dag hebben we een fiets gehuurd en Peking rondgereden. Onze chinese gids kon eigenlijk niet fietsen; hij fietste zo langzaam dat je bijna omviel.
Onderweg maakt ik volkomen per ongeluk een pracht van een foto. Hardstikke onscherp maar toch....

Annemarie passeert hier een chinees op een vierwieler met handaandrijving

De Muur 3

... maar dan gaat het hard en steil naar beneden; 196 traptreden zonder onderbreking. Hier zijn de treden onvoorstelbaar ongelijk. Soms een halve tegel maar soms ook 4 tegels hoog. Elke afstap dreunt dan door je knieën. Hier zie je Annemarie dwars de trap afgaan (enkel klik op de foto en daarna nog eens.

Onderaan krijg je 5 meter loopruimte, 5 treden omlaag, 25 meter lopen, 3 treden omlaag, 50 meter lopen, 21 treden omhoog (!). Dat had je niet verwacht maar het wordt nog gekker; na 3 meter lopen weer 23 treden omhoog, 15 meter vlak, 27 treden omhoog, 5 meter lopen, 52 treden omhoog, 5 meter vlak, 32 treden omhoog, 5 meter vlak, 8 treden omhoog, 10 meter lopen, 5 treden omhoog en aansluitend 41 treden dalen. Je blijkt door een dal te zijn gegaan (letterlijk).

Na 5 meter vlak en 5 treden omlaag is het nog 600 meter voordat je weer bij de bus bent.
Mijn reisgenoten moeten nu in staat zijn om het aantal op- en neerwaartse treden uit te rekenen en de totale looplengte. Voor de juiste inzending is een hoofprijs beschikbaar.

De Muur 2

... dan krijg je 10 meter "vlak". Even bijkomen en moed verzamelen. Het kan nu niet meer zo ver zijn en ja hoor, na nog eens 157 (!) treden hoger zit je eindelijk op De Muur. Een plateau van 5 meter lang.
Een gedenkwaardig moment; dat moet op de foto.

Rechtsaf verder de muur rond. Eerst 51 treden omlaag, 10 meter plat, 32 treden omlaag, 15 meter plat, 19 treden omhoog, 5 meter plat, 5 treden omlaag, 10 meter plat. De muur golft met de glooing van de berg.
Na 104 (!) treden omlaag krijg je 150 meter "vlak", nog eens 42 treden lager volgt 75 meter vlak, na 3 treden lager 125 meter, na 2 treden lager 60 meter. Ondanks al dat trappenlopen heb je toch het gevoel, dat je op de muur "wandelt".
Dan 54 treden lager, 5 meter vlak, nog eens 72 treden lager 125 meter vlak, 5 treden lager, 5 meter vlak, 26 treden lager 5 meter vlak.
Je bent duidelijk aan het dalen en optimistisch omdat het een stuk makkelijker gaat dan klimmen.
Maar dan ....

De Muur 1

(dubbelklik op de foto).
Vanaf het parkeerterrein Juyongguan is het 150 meter lopen en dan kom je bij de eerste traptrede die je omhoog voert naar de Muur.
Je begint met 58 treden omhoog gevolgd door 45 treden omlaag. Dat is een regelrechte tegenvaller; het schiet zo niet echt op.
Na 32 treden omhoog en 5 omlaag krijg je 35 meter "vals plat". Nog eens 68 treden hoger heb je een nis om vandaar even te kijken hoe ver je nog moet. Gelukkig zitten er veel bochten in de trap zodat je het niet kunt overzien en dus hoopvol kunt blijven.
Maar nu blijkt het echte werk pas te beginnen.

Hier is Annemarie bezig om de volgende 288 (!) treden naar boven klauteren.
...en dan ben je er nog niet...

Verworpenen

Op een reis als de onze moet de groep vaak via een plaatselijke vaardigheid naar de plaatselijke winkel. Vandaag stond handwerken op het rooster en er waren borduurkleedjes te koop. Dikwijls heb je dan na 2 dagen al iets kwetsbaars in je koffer waar je, als je eenmaal thuis bent, ook niet weet wat je er mee moet. Ik heb er een bloedhekel aan. Meestal weet ik te ontsnappen.

Op die dag ontmoette ik hem; de plaatselijke dorpsgek. We liepen samen op. Hij onvast te been en volop pratend waarop ik hem tijdens zijn ademtocht in het nederlands van repliek gaf. Toen begon hij te zingen; "..... ontwaakt verworpenen der aarde ...".

We deden het twee-stemmig en twee-talig.

Leger

De soldaten Li en Wee en generaal Wang had ik voor het laatst gezien in Assen (juli 2008). Nu stonden ze weer dienstbaar in het gelid tussen hun maten in Xian.

Er werken 6 chinezen dagelijks aan het bij elkaar p(l)akken van de blootgelegde scherven. Ik schat, dat ze daar over 150 jaar mee klaar zijn want er ligt nog heel veel meer onder de grond dan er is blootgelegd.
Olivetti heeft aangeboden om samen een “scherven-herkenner” te ontwikkelen maar zolang de toeristen hun euro’s en dollars toch wel laten rollen, hebben de chinezen geen haast.

Indrukwekkend. (zowel dat terracottaleger als die chinese handelsgeest)

Pinda, Pinda, ....

In onze hotels en restaurants waren ze prima in orde maar je deed er van alles aan om onderweg maar niet te hoeven. Eén keer kon ik het echt niet meer houden; Manmoedig stapte ik van de bus in de Heren. Deuren ontbraken. Ik zag 3 chinezen op een rij, diep gehurkt, de armen ver naar voren om het evenwicht te bewaren en een papiertje in hun hand.
Ik had er graag een foto van genomen.

Het vierde kanaal was nog vrij. Ook zonder deur. Ik maakte daar een foto van (je ziet de punten van mijn schoenen) en kneep de billen dicht. Mijn gevecht met olie en uien blijft intern
Wat daar ligt is dus niet van mij.

pampervrij

Dit chinese jongetje is nog niet zindelijk. Daarom draagt hij handige aangepaste kleding. Kan je zo in de winkel kopen. Ook voor meisjes.



Wij hadden graag zo'n broekje gekocht voor ons kleinkind maar we denken dat zijn ouders daar te preuts voor zijn.

Horloge

Nee, ik kan niet wisselen, zei de straatverkoper en hij gaf het briefje van 100 terug. Heeft u het niet kleiner. Gelukkig had ze nog een 50-je. Het horloge kostte 20 en hij had 30 terug.

Met een liefdevol gebaar kreeg ik dat horloge als kadootje. De schat.

Na een kwartiertje bleek het horloge niet meer te lopen maar ach; 20 yuan is maar 2 euro. En het gaat om het gebaar.

's Avonds bleken de 30 yuan wisselgeld, waardeloze russische roebels te zijn. Nog later op de avond bleek het teruggegeven honderdje te zijn omgeruild voor een waardeloos Thailands honderdje.

Die verkoper had een topdag van 15 euro en wij een leerzame ervaring.

Boedha-buik

Verreweg de meeste touristen in China zijn chinesen. Een blanke europeaan is nog een relatieve uitzondering.

Dit vrolijke jongentje kijkt vol verbazing naar mijn lengte en mijn baard. Even later zal hij mijn dikke buik bevoelen. Hij kan niet geloven dat er zulke mensen in het echt bestaan. Hij kletst van alles en ik geef hem uitgebreid antwoord. We verstaan elkaar voor geen meter maar hebben samen dikke pret. Ook zijn oma heeft schik. Bij ons afscheid geven we elkaar een kus op de wang.

Je baard prikkelt, hoor ik hem in vloeiend chinees zeggen.

Google

Henk en Annemarie zijn al een tijdje in China. Helaas kunnen ze er niet bloggen. Althans dat doen ze mij in een spaarzaam SMS-je geloven. Ze hebben het goed naar het zin. Leuke groep, veel indrukwekkende dingen te zien en vooral veel Chinees eten. Over een paar weken komen ze het weer zelf allemaal vertellen. Martijn.

We hebben het echt geprobeerd maar in China hebben hebben ze alleen een Hongkong-variant van Google. En daardoor konden wij niet bloggen. Volgens onze chinese gids was Google-Amerika bezig om China te infiltreren met virussen en spam en bovendien aan het hacken van vertrouwelijke sites van de overheid en op zoek naar militaire gegevens. Terecht dus dat Google-Amerika er is uitgegooid. Ja toch, niet dan ? Henk.

Dakdekkers

De schoorstenen moeten opnieuw gevoegd en opgemetseld worden, zei de een. Alle nokvorsten liggen los, zei een ander. Het lood is een zooitje meneer, zei de derde. Ik adviseer u dringend om ook het dak van uw dakkapel te vernieuwen.

Elke dakdekker had zo zijn eigen mening.

Eén ding is zeker; ik ga het dak niet op.

Uiteindelijk heb ik iemand gekozen op zijn blauwe ogen. Een éénmansbedrijfje.

Ik heb nu 10 jaar garantie maar de dakdekker was 63.

Besparing

Met de achterkant van zijn hamer slaat Berry, de glasszetter, mijn peperdure voorraam aan diggelen. Speciaal glas, 6 mm dik, sneeuwbalbestendig; hield alle warmte binnen en de winterse kou buiten.

Ik heb nu dubbel glas; ook peperduur houdt ook alle warmte binnen.
Ze zeggen, dat mijn stookkosten vanaf nu aanzienlijk lager zullen worden. Ik heb zelfs begrepen dat ik over 18 jaar geld ga overhouden.
Daar heb ik nu alvast maar een borreltje op genomen want over 18 jaar.......

Geen Kik

We hadden er nog één tegoed. Tegen kroep, kaakklem en verlamming.
DTP.
Als je naar China gaat, zal je het weten ook.

Manhaftig stapte Annemarie de prikkamer in.
Met een zwierig gebaar stak de arts de naald in haar bovenarm.

Annemarie vertrok geen spier.

Uitgewezen

Hij werd lastig gevallen door Monas. Niet de echte maar de Pseudo. Dus opname en een kuurtje.

Vanmorgen moest ie maar naar huis; niemand had de indruik dat hij erg ziek was. Een beetje relaxt zitten in het restuarant, een beetje bellen met vrienden en zakenlui, een kop expresso achter de kiezen en een beker warme chocolade met slagroom nog in het verschiet.

Hij krijgt de rijdende paal en de hangende zakjes medicijnen mee naar huis.

Maar voor de chocolade en de muffin moet hij verder zelf maar zorgen.

Klasse

Vandaag werd de 4-de alternatieve elfstedentocht gereden op de Weissensee in Oostenrijk.

Het was tevens een actie voor http://www.skate4air.nl/ met Jochem Uytdehaage als publieks-trekker

Ook Martijn deed mee en hoopte op een nieuw PR van zijn 65 km.

Hij slaagde ruimschoots en werd 608-ste met een afstand van 150 km, verreweg zijn langste afstand ooit, in een tijd van 10 uur, 36 minuten en 55 seconden.

De één na laatste ronde van 25 kilometer schaatste hij op zijn tandvlees (of was het een eet-pauze) maar het zesde en laatste rondje reed hij weer een ereronde.

.

Petje af.

zie ook: http://oudeman.blogspot.com/ (als hij weer thuis is)

Ezeltje Prik

"Graag gedaan", zei de arts. Onderwijl ruimde zij de spuiten op. We hadden zojuist een inentingsadvies gekregen voor onze reis naar China. Een kleurenprint van reisprik.nl waar we zelf al een zwartwitje van hadden.

"...en dit is de rekening..." Advies, de DTP-, de buiktyfus- en de HepatitusA-prik samen met de muggenspray om de malaria en de dengue te weren. Bij elkaar € 255,10.

"...u kunt betalen bij de assistente".

Voor dat geld kan je ook een weekje geheel verzorgd naar Turkije.

Zonder prik.

Pfff

Het zag zwart voor mijn ogen. Het warme zilte water gutste langs mijn lijf.
Mijn hart pompte continu en razendsnel zuurstof naar alle organen die daar om smeekten. Mijn bovenbenen deden pijn
Maar ik heb het gehaald.
12,5 kilometer in 30 minuten met tegenwindje 3.
Morgen een rustdag en verder mijn conditie op dit peil houden.
Dit moet genoeg zijn om de Chinese Muur te beklimmen.

Duurzaamheid

"Wrahh grmy pk&#ts" toeterde mijn trainer door de telefoon, "iedereen kan met gemak 50 km/u fietsen gedurende korte tijd.

Bij conditie-opbouw gaat het om de lange duur. Uithoudingsvermogen, duursporten, weet je wel.

Ga dus eerst in stappen naar minimaal een half uur fietsen en pas daarna gaat het ook nog eens om de snelheid.

Als je in 30 minuten 12,5 kilometer kan fietsen met windje 3 tegen, mag je je weer melden.

"Gemakzuchtig tiep" hoorde ik hem nog zeggen.

PR

Na een halfuurtje bijkomen kon ik deze foto maken. Mijn polsslag was inmiddels gezakt tot 71 en ik was toen 142 calorieën kwijt.
Een kwartier lang had ik me weer eens helemaal leeg gereden met weerstand 5 (zie de witte balk) ofwel windje 3 tegen.
Maar kijk eens naar de afstand: 6,5 kilometer. Een nieuw persoonlijk record; een ontzettend scherpe tijd. Dat is 26 kilometer per uur. Gewoon met de fiets !!

Als ik weer met de caravan op Ouwerkerk sta, kan ik dus in een halfuurtje uit Zierikzee een warm palingbroodje voor mijn lieve vrouw halen.
Of een versgebakken warme schol uit Bruinisse.
Kan !! zei ik.

'11

De engeltjes liggen weer tussen de tissues dicht tegen de piek aan. De twee klokjes en het vogelhuisje in hun vertrouwde doosje. Evenals de ballen waarvan er ook dit jaar eentje is gesneuveld.

De kransjes waren hangend in de boom al opgegeten. De lichtjes zijn ruim opgerold zodat ze volgend jaar makkelijk uit te rollen zijn. De naalden gezogen.

En de leesstoel van opoe Antje staat weer op zijn plek.

2011 kan beginnen; we hebben er zin in.

En voor de lezer; het allerbeste voor jou en de jouwen. En vooral: blijf gezond !!