Dat is toch een vrouwenkwaal, tante.
Dat zeggen ze ja; je moeder had het vaker maar jouw ome Cor ook. En ze voegde er wat lugubere ervaringen aan toe.
Ik kijk het dit weekend nog even aan tante, zei ik stellig.
Van het huis van mijn tante Alie in den Haag terug naar Utrecht heb ik twee keer een noodstop moeten maken om een minuscuul plasje te lozen.
En het deed pijn.
Thuis ging dat door; om het kwartier een plasje van niks en een schrijnend pijntje.
Zou mijn ouwe tantetje gelijk hebben.
Die dag, vrijdagmiddag, om half vijf melde ik mij bij mijn huisarts. Ik kon komen en ja, ik heb een blaasontsteking en kreeg een antibioticum.
Sinds vandaag, zondag, heb ik weer een beetje rust; minder frequent en minder pijnlijk.
Ik zal de levenservaring van mijn oude tante voortaan altijd eerbiedigen. Zonder haar had ik een heel beroerd weekend gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten