Na een lekker wandelingetje en een klusje, sintpakje naar Scott, kom ik thuis om weer uit te rusten .
Daar kwam dus morfine en al aan te pas. Toen ik ging zitten schoot mijn nieuwe heup uit de nieuwe kom, een ongelofelijk gevoel met heel veel pijn. De ambulance in met veel vloeken van mijn kant en dat werd op de röntgentafel nog veel erger.
Toen kreeg ik morfine en een roesje, de ortopeet heeft toen mijn been weer in de kom getrokken. Vervolgens is er een enorme braise aangebracht: 6 weken dag en nacht aanhouden (Niet douchen .....)
Ik voel me bibberig, erg onzeker, ik deed toch erg voorzichtig, maar volgens de arts toch een verkeerde beweging gemaakt, waarschijnlijk de brief die op de deurmat lag. Was trouwens weer een uitnodiging voor Henk van Annie, nu voor haar receptie.
Kortom, meer dan terug naar af.
De pijn valt nu wel mee, het bibberige overheerst.
Annemarie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Erg k*&%$^ hoor.
Denk in deze rottige tijden vooral dat het nu vervelend is, maar dat er een dag komt, dat de pijn overgaat en het bibberen verdwijnt.
Is het niet morgen dan is het overmorgen, of de dag daarna...
Ook je vertrouwen herwin je, beetje bij beetje (stapje voor stapje). Zelfs als je het helemaal niet meer ziet zitten, vertrouw er dan op dat dit toch gaat gebeuren.
Dat was bij mij ook zo.
By the way, Thiemo vraagt wanneer zijn oma weer met hem gaat wandelen?
Een reactie posten