Zittend aan het tafeltje met een kopje thee. Rondom boeketjes van bezoek.Vandaag soep en pap gegeten en bijvoeding met medicijnen via de neus-sonde.
Vinger op het luchtgat om hoorbaar te kunnen spreken. De pleister was verschoven zodat het "luchtgat" niet meer helemaal werd afgedekt; met het hoesten komt er lucht uit je luchtpijp en daardoor laat de pleister los. Misschien is hechten toch beter. De telefoon is voorlopig nog niet te gebruiken.
Bij "de grote rits" (de operatie-wond), zijn de helft van de krammetjes verwijderd. Ook het hele gezicht krijgt weer een meer normale vorm.
Kortom. de urgentie is eraf; de kans gaat ontstaan, dat ze haar éénpersoons-kamertje moet inleveren voor een zwaardere patiënt.
Dat lijkt haar niks maar 't is toch een goed teken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten