Kampvuur

Ik mag het graag doen; een vuurtje voor mijn eigen caravan en eindeloos met verheven gedachten in de vlammen staren.

Nog thuis in Utrecht sta ik tot bloedens toe te zagen en te hakken om de houtjes op maat te krijgen.
Zorgvuldig gaan ze in zakken en dozen en schuif ik ze de caravan in om ze 's avonds op de camping er uit te halen.

En dan de brand erin.
Maar steeds komt mijn broer Kees; pakt een krukje, zet die vlak naast mijn doos houtjes, grijpt mijn bbq-tang en legt al mijn houtjes in het vuur.

De as mag ik houden.