Groeten van Ramses

We zijn nog maar net geland als beroeps-bagage-dragers onze koffers afpakken. Bij onze taxi, net 10 meter verderop, zetten ze die weer neer en verwachten ze hun welverdiende fooi.
Taxi's schreeuwen al van verre, dat ze spotgoedkoop zijn maar ga er niet in voordat je het eens bent over de ritprijs. Als je er eenmaal inzit ben je de klos en wordt je uitgekleed.
Een lopende toerist accepteren ze niet dus ze blijven aandringen tot je er gek en agressief van wordt.
Van de meest vreemde mensen krijg je een amicale hand maar daarna moet je veel moeite doen om die terug te krijgen zonder iets van hen tegen woekerprijzen te kopen. Je wordt getild bij het leven en dat doen ze elkaar onderling ook.
De eerste keer dat we een flesje water kopen moeten we daarvoor 10 egyptische ponden betalen; later ontdekken we dat 2 pond al ruim voldoende is.
De poepdozen gebruik je alleen in uiterste nood en ook daar laten ze je zoveel mogelijk voor betalen.
Op straat lopen heel veel politie-agentenmet een kalasnikov in hun hand; volgens onze gids speciaal om ons te beschermen.
Automobilisten maken op een 2-baansweg 4 files naast elkaar. Er wordt woest getoeterd en verkeerslichten ontbreken. Er rijden geen onbeschadigde auto's.
's Nachts hoor je behalve dat eeuwige getoeter, de blaffende zwerfhonden en de oproep tot het gebed.
Egypte; geen land om naar toe te reizen.

Maar wat ze onder het zand hebben zitten .....