Alleen de maagsonde zit nog in haar neus maar die was niet meer aangesloten en zal er dus morgen ook wel uitgaan. Als maaltijd kreeg ze een bekertje (medisch verantwoorde) vla. Dat moest ze aan tafel opdrinken (dat is tegen het verslikken en het doorliggen).Blijkbaar is ze inmiddels erg gewend aan schrijven want ze grijpt direct naar pen en papier. De kno-chirurg kwam langs en moedigde haar aan om zoveel mogelijk te praten. Dan geneest het ook beter en eerder. En als ze goed op de pleister drukt, is het redelijk goed verstaanbaar.
Moeder moet nu op vrij korte termijn (ongeveer een weekje) uit het ziekenhuis en voor 3-4 weken naar een verpleegtehuis "naar keuze". Maar zij wil perse naar een verzorgingstehuis omdat daar éénpersoons-kamertjes zijn.
Oneindig veel liever gaat ze vanuit het ziekenhuis direct naar haar eigen huis en haard. Een maand lang ergens anders logeren viel dus knap tegen. Maar wat moet dat moet, maar alleen in een éenpersoons. De maatschappelijk werker zal zijn best doen.
1 opmerking:
wel jongens ik ben blij dat het allemaal zo goed gaat, ik heb het anders meegemaakt, maar ook dat kwam goed, t zijn natuurlijk wel oude besjes die moeders maar volgens mij zijn ze wel erg sterk.
succes met de revalidatie en als er hulp is kan ze ook naar huis, bij ons werkte dat niet zo goed maar het kon wel
groetjes Rene'
Een reactie posten