Terugblik

Ook in 2009 bracht het jaar mij gezondheid, welvaart en geluk; zo wil ik er nog wel 34.

Twee hoogtepunten waar ik intens dankbaar voor ben.

Het overlijden van mijn moeder van wie ik zo heel veel jaren heb mogen genieten,

en de deelname van mijn zoon aan de Transplant Games in Australië omdat ik ook wel eens heel erg bang geweest ben dat ik zoiets nooit zou meemaken.

Bijna Leeg

We hadden nog wat eieren. En ergens moesten we ook nog wat meel hebben liggen.
Een eenvoudige Kerst met één schamele doch voedzame maaltijd in het verschiet. Niks feestelijks.
Als oudjes kom je natuurlijk met deze witte massa de deur niet uit. Breekbare botten.
Door onze kinderen laten ophalen en om beurten bij hen eten, leek de enige oplossing.

Gelukkig heeft het vandaag flink gedooid.

SportenVoorOrganen.nl

Gisteren op mijn kleinzoon gepast.
Zijn pa en moe gingen naar het sportgala voor de uitreiking van de Rotterdamse sportersprijs. Met eten vooraf.
Wij hadden lekkere pannekoeken met stroop en perenmoes als toetje.
Zij moesten het doen met kreeft en bief.

's Avonds ging mijn kleinzoon moe en voldaan naar bed. Op het gala zag vader Martijn de sportprijs naar een blinde sprinter gaan.

Maar je kan beter tevergeefs hopen op een sportprijs dan op een donor-orgaan. Daar zijn er nog steeds te weinig van.