Annemarie 1

Vermoeiende reis, met een hele lange ondebreking in Hong Kong. Was wel indrukwekkend al die wolkenkrabbers en bruggen !!! Nu hebben we redelijk geslapen en gaan met een kabelbaan en trein een reisje maken door de omgeving van Cairns. Het is heerlijk weer, 28 graden en goed te doen niet echt heet!!!!

Groetjes Annemarie

DownUnder

Vandaag met de Cathay Pacific opstijgen van Schiphol om 14.00 uur, dalen in Hongkong om 07.45 uur en weer opstijgen om 23.40 uur en tenslotte aan de andere kant van onze wereld weer dalen in Cairns om 14.05 uur.

Alles in lokale tijden.

En DV natuurlijk.

In het vliegtuig heb ik tijd zat om het totaal aantal vlieguren uit te rekenen.

En als het daar niks is, ben ik vanavond nog terug.

Roeien

Over een paar dagen reis ik af naar Australië. Mijn zoon gaat daar roeien en ik mag dan roepen.

Ieder zijn aandeel.

Dit keer stuur ik geen vlucht- en reis-schema naar mijn moeder. Haar e-mail doet het niet meer. En ze hoeft ook geen reisverslag.

Als ze nou maar niet vergeet om naar die roei-wedstrijd te kijken.

Bloemkoolschotel

Vandaag één van mijn lievelings-malen gegeten: In een schotel een laagje aardappel-puree, daarop gekookte bloemkool, daarop gerulde en gebraden gehakt en daaroverheen geraspte oude kaas.

Twintig minuten in de oven.

Met ons tweeën eten we de helft van die schotel. De andere helft ging altijd in twee bakjes de diepvries in. Eén voor mijzelf en één voor mijn moeder.

Ik had het graag zo gehouden.

Waardevolle papieren.

Tussen lang bewaarde knipsels en kaarten in een doosje, lag een vergeeld gevouwen papiertje. Daarop had zij met de hand geschreven:

Nu het rumoer rondom je is verstomd,

de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,

nu voel ik, dat er een diepe stilte komt

en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.

Telkens weer zal ik je tegenkomen.

We zeggen veel te gauw; het is voorbij.

Er is toch enkel maar je lichaam weggenomen,

niet wie je was en ook niet wat je zei ....

.

Stiekum

Volgens mij was ze net aan 20; haar dochtertje hooguit 3. Haar moeder begin 40. Het andere kleinkind was gehandicapt en er niet bij. Of het voor 5 personen geschikt was.

Rien liet hen het huis zien terwijl Kees en ik doorgingen met onze klussen; muren spijkervrij maken en rommel naar de stort.

Pa (dus de man van oma) kwam wat later. Jonge vent nog; ook een 40-ger. Bleek een klusjesman. Alles wat er nog stond wilde hij overnemen. Ook de vloerkleden, de haakjes in de muur, de vuiliszakken, we konden het laten zitten.

Hij had maar één wens. Hij wilde morgen beginnen met witten.

Nog geen kwartier later stonden we buiten. Sleutels ingeleverd.

Ik heb stiekum even gejankt.